Harry Lamberink
Voorzitter
“It takes a whole village to raise a child” zo luidt een Afrikaans gezegde. En zo is het. Opgroeien gaat gelukkig meestal gewoon goed, met ouders die hun best doen en met een netwerk dat inspringt als ouders het even niet kunnen. Dat geldt ook voor kinderen met een beperking. Toch is de samenleving niet altijd goed voorbereid om ook hen een goede en volwaardig plek te geven. Want dat vraagt net iets meer. Als voorzitter van de stichting draag ik graag een steentje bij aan hun welbevinden.

Ik ben een boerenzoon, geboren in midden Overijssel, in een klein dorp, Rheeze, bij Hardenberg. Op de boerderij van mijn ouders (koeien, varkens en kippen) was er altijd veel werk. Ik heb daar geleerd de handen uit de mouwen te steken.  

Sinds 2014 woon ik met mijn vrouw Tea in Hattem. Onze kinderen Kirsten (met Joachim) en Herm (met Anne) wonen met hun partner respectievelijk in Wageningen en Den Haag. Sinds eind 2021 hebben wij een kleinkind, Malin, dochter van Herm en Anne. We genieten enorm van haar.  

Van Jezus heb ik geleerd dat het niet gaat om wat ik bezit of wat ik presteer: maar dat ik mag leven van genade. Hij leerde mij ook om oog te hebben voor kinderen en voor mensen aan de rand en niet te oordelen. Dat is moeilijk. Maar wie zichzelf echt kent wordt vanzelf mild voor anderen.

Ik ben achtereenvolgens opgeleid als maatschappelijk werker (primaire relaties) en organisatieantropoloog (organisatiecultuur).  Mijn loopbaan heeft 40 jaar in het teken gestaan van kinderen en jongeren. Ik had negen banen, in zeven verschillende functies, in negen steden in ons land. Van deze 40 jaar werkte ik 20 jaar bij Justitie, bij de Raad voor de kinderbescherming. Daar ging het altijd om kinderen die in hun ontwikkeling werden bedreigd (verwaarlozing, mishandeling, misbruik e.d). Daar leerde ik de duistere kanten van het menselijk bestaan kennen. De laatste 20 jaar werkte ik als leidinggevende in het  onderwijs. Daar zag ik hoe kinderen kunnen groeien en bloeien.  

Naast mijn baan heb ik altijd allerlei nevenfuncties vervuld en vrijwilligerswerk gedaan: in de kerk, in de politiek en in andere sectoren.  

Sinds 1 januari 2021 ben ik pensionado, al doe ik nog af en toe een betaalde klus

Alle opleidingen en trainingen en alle ervaringen in diverse functies en sectoren hebben mijn leven verrijkt. Maar naarmate ik meer had geleerd en ervaren, groeide ook het besef hoe beperkt onze kennen en kunnen eigenlijk is en kan zijn. En dus ook hoe we elkaar in deze samenleving nodig hebben.

Mijn vrouw, Tea, werkte na haar baan in het onderwijs als zorgverlener voor kinderen met autisme. Een van hen woonde 6 jaar bij ons. Anderen verbleven in de weekenden (logeerhuisfunctie) of in de voor- of naschoolse opvang bij ons. De kinderen hebben ons geleerd dat elk kind, behalve beperkingen, ook mogelijkheden heeft. En ook dat elk kind, ook elk kind met autisme, uniek en anders is.  

Andere activiteiten

Naast mijn activiteiten binnen de Stichting Belevingstuin Petralien, ben ik begin 2022 ook actief geworden als lid van de Raad van Toezicht van De Hezenberg, het Christelijk Centrum voor GGZ, Pastoraat en Retraite. Binnen de Open Poort gemeente in Hattem werk ik als ouderling en voortrekker van het project Buurtkerk Open Poort.  

Als vrijwilliger in de Kringloopwinkel van Red een Kind in Zwolle Zuid help ik de winkel draaiende te houden. Met de opbrengst van de kringloopwinkel worden kinderen in armoede geholpen. Daar doen we het graag voor.

Ik ben een vogelaar. Het ontmoeten van een zeldzame vogel kan mijn dag helemaal goedmaken. En ik verzamel vogelboeken en andere natuurboeken. Ik geniet van de geweldige variëteit in de natuur die de veelkleurigheid van God weerspiegelt.

Bel me terug
Thank you! Your submission has been received!
Oops! Something went wrong while submitting the form.